ODE AAN CULTURA

Een brandend vuur

dat verlangen blust
naar sport en cultuur
het is meer dan een mogen
het is een must
helend als een repeterende mantra
dat vuur brandt in Cultura


Net als in de film


op een groot wit doek
dat alles mogelijk maakt
zelfs het onmogelijke

Net als in de film

op een beeldende rol
die elke rol mooier maakt
zelfs de onooglijke


Het niet om aan te zien
maar zo waard om te aanschouwen
het lichte, het zware, het rauwe
het ware
Het niet om aan te horen
maar zo het klinken waard
omdat het zo raakt
aan wat ons beloofd
en verbindt
aan dat wat ons verdoofd
en verblindt
verrukt en gelukt
verdriet en bemindt
Cultuur


Vanaf de eerste rij
Vanaf de eerste dag
dat dit Cultura het levenslicht zag

Een dorpshuis zoals zo velen
waar mensen gevoel en mening
doel en verveling
delen
Instemming en frictie
feiten en fictie


Een dorpshuis onder vuur
door de tand des tijds
die voor verwijdering zorgt
het individu voorop
geen vereniging geborgt
anderzijds
als we veranderen
Corona ons tot stilstand maant
als we desondanks meanderen
afstand een nieuwe weg baant
tot verlangen
naar - opnieuw-  dat grote witte doek
naar dat ongeschreven boek
naar dat te ontbranden
heilige vuur
naar elkaar vinden in cultuur
Dan blussen wij
terwijl wij tegelijkertijd
ontvlammen


We schrijven een eeuw geleden
de jaren voordien en erna
De Krimper
De Meiboom
De Hoop
't Centrum
en de Toekomst
allemaal centra van cultuur ja,
het is er altijd geweest
dat eeuwig lonkende vuur


We schrijven 1946
Een jaar dat na bevrijding
behoefte bracht aan nieuwe vereniging
zangers, muzikanten, acteurs, kolvers en andere creativo's
raakten dakloos
geen plek meer
voor oefening om kunst te baren


ze staken de koppen bij elkaar,
met de handen in de haren
en het vonken in hun harten
stichtten zij
als stichters van dat vuur
de Stichting ter bevordering van Sport & Cultuur.
5 jaren was de duur
van ploeteren en schrapen
in een tijd van kleine gelden, maar grote daden
van Westfriese helden die bouwden
aan dit dorpshuis, dat ons
past als een jas
een warm kleed in koude dagen,
een nieuw vel om ons uit te dagen
om de creatieve geest
te verruimen en verrijken
om te ruiken, voelen, horen, kijken
wat gaat komen en wat is geweest.


We schrijven 1951, 17 maart
verenigingen vonden een nieuw huis en haard
in dit gebouw met de naam
Het Gebouw
op het midden tussen oost en west andijk
waar ze, onbedoeld, voorloper waren van genderneutraliteit
want met of zonder geloof, ongeacht afkomst en etniciteit
in Cultura is iedereen gelijk
en zijn het juist de verschillen
die ons verrassen met hun kleurrijke
verscheidenheid.


In dit gebouw
met al snel de naam Cultura
een speeltuin, een walhalla
podiumkunstige beschaving
In eigendom van elke vereniging
met ieder een zetel in het bestuur - ja
beleven wij al 70 jaar de vonken van dat vuur
streven wij al 70 jaar naar het brengen van cultuur


Net als in de film


Maar dan in het vurige echt
menige sportieve strijd is hier beslecht
op de kolfbaan en aan het biljart
ja, waar anders
maakten jochies als Henk Overmars, Henk Jonker en Jack de Vries
hun eerste driebanders
Waar anders
zorgden grote en kleine artiesten
voor verrukking, beroering
en waterlanders
Waar anders
Verenigen de SSC
het toneel, de sport en het cafe
Beatclub 66, Jazz en Pop
oude meezingers
en nieuwerwetse muziek
de heren kolvers Onder Ons
en de dames van de Vrouwenkliek


Waar anders
schitterden BZN en The Cats,
Thoots Tielemans, Jan Akkerman
lokale bands en koren,
smartlappen, tattoos en toebehoren
winnaars van autocross en Dijkawards


en de pachters, zij dragen de toorts


We noemen
Jan en Rie Lof
Jan en Gre Jonker
Corine en Koos Groot
Peter en Mirjam Venema
Zij zijn de wakers bij het vuur
van Cultura


en alle vrijwilligers,
de leden van het bestuur
Zij zijn de kolen op het vuur


en - niet te vergeten-
de vergieters
de genieters van cultuur
jullie zijn de stokers
van dat vuur


omdat het zo raakt
aan wat ons beloofd
en verbindt
aan dat wat ons verdoofd
en verblindt
verrukt en gelukt
verdriet en bemindt
Cultuur


Dat brandende vuur
dat verlangen blust
zo veel immenser
zo veel intenser
dan een gedogend mogen
is het een must
helend als een repeterende mantra
dat vuur brandt in Cultura


Mieke de Beer-Koomen
Dichter van Medemblik
maart 2022